Pełnia

"Gdyby słońce i księżyc zaczęły wątpić, natychmiast by zgasły."

William Blake

I'll see you on the dark side of the moon... the moon over bourbon street, ... The bright lights, the people, and the moon and all...daj mi księżycowy krok...The moon, is a powerful lover... Księżyc raz odwiedził staw...Nie przysłaniajcie różom księżyca gdy świeci,
Róże kochają księżyc tak jak poeci...Papierowy księżyc z nieba spadł...Katarzyno ten księżyc to ja... Resztę dopowie księżyc...J’ai besoin de la lune pour lui parler la nuit... Au clair de la lune, mon ami Pierro..La Lune Est Morte, La Lune Est Morte...Want to find out where the moon goes...The moon a phantom rose... 

Księżyc, potężny, magiczny, Książę nocy,  nocny piechur, samotny wędrowiec.  Natchnienie artystów, poetów i pieśniarzy. Bohater piosenek. Sprawca przypływów, zegarmistrz nocy. 

Całą swą siłę ujawnia w trakcie pełni. Piękny i odległy...dla mnie jednak zbyt bliski. Pełnia mimo swej magii, wilczego wycia, śpiewu Romea to ciężki czas dla mnie. Tydzień przed pełnią też. Ludzkość zna bezsenność, zna lunatykowanie, zna też epilepsję, która tuż przed i w trakcie pełni przybiera na sile. Jak w zegarku, co do dnia. Im bardziej jestem świadomy, im więcej mam sił i leki nie otępiają mnie dokumentnie' tym silniejsze ataki mam w trakcie pełni. Wielki księżyc przypomina o swej boskiej naturze, gdy praprzodkowie czcili nocnego wędrowca. I nie ma znaczenia, że odbitym światłem się mieni, sam mrocznym pozostając. Nie ma znaczenia, że oswojony przez człowieka i wzięty w posiadanie. Na mnie ma wpływ i nie chce odpuścić. Mogę tylko czekać, aż pełnia przeminie.

Ciekawe czy znacie wszystkie piosenki ze wstępu?